Volgende maand beleeft Oss de ‘week van het stadscentrum’. Tijdens dit evenement communiceren ontwerpers, bestuurder, architecten en zelfs historici over de vernieuwing die het Osse centrum moet ondergaan. De burger wordt opgezocht in zijn eigen habitat (‘kraam op de Heuvel’). Zouden de ‘stadsmarketeers’ gaan praten of gaan luisteren? Zou het trouwens wat uitmaken want Jules Iding heeft al gezegd dat Oss de komende tien jaar ‘de schroom van zich afgooit’. En dat gebeurt dan ook natuurlijk want niet voor niets werd Iding onlangs in de verkiezing ‘The Boss van Oss’ aangewezen als de machtigste man ‘in town‘. En wie spreekt die tegen?
Wie het geheel vanaf de toren van de Grote Kerk bekijkt zal zien dat Oss al op grote schaal de schroom van zich heeft afgegooid. Veel bouwwerken zijn immers zo verfoeilijk dat je behoorlijk wat schroom kwijt geraakt moet zijn om ze te kunnen bedenken, kopen of willen hebben. Fotograaf Ruud Rogier besteeg vorige week al de toren van de Grote Kerk en legde vandaar de Begijnenstraat vast. Zijn tijdsdocument stond vrijdag in het Brabants Dagblad. Een mooie prent, bijna historisch ook want precies zo´n foto maakte fotograaf Leo van de Bergh in de jaren dertig van de vorige eeuw. De overeenkomsten zijn frappant De verschillen zijn niettemin zo verbluffend dat regiohistoricus Buijks die ook gaat optreden in ‘de week’ er een aardig half uurtje over zou kunnen causeren.
De Begijnenstraat is een heel historische straat. Aan de loop is sedert de Middeleeuwen niets veranderd. De straat die met knikje richting Oijen loopt, was een van de twee Middeleeuwse uitvalswegen aan de noordkant van de stad. Tot in de negentiende eeuw woonde men dan ook ‘bij de Oyensche barrier’ wat wijst op de af te sluiten doorgang die daar in de voormalige stadswal aanwezig was. De naam Begijnenstraat zal in zwang geraakt zijn omdat de Zusters van Liefde rond 1839 even op de plaats van het fratersklooster hebben gewoond.
Maar al het oude is weg en in plaats van een wijde blik op het buitengebied ziet men nu de Schadewijk Wel is er nog het hoofdgebouw van het fratersklooster. Maar als Jan Berghege er niet was geweest, zou dat ook zonder schroom verdwenen zijn.